HomeLachgas14.6 Hulpvraag en incidenten

14.6 Hulpvraag en incidenten

14.6.1 Verslavingszorg

In het kort: In 2023 werden 440 mensen behandeld in de verslavingszorg voor een primaire stoornis in het gebruik van ketamine. Dat is 1% van het totaal aantal mensen in behandeling in de verslavingszorg voor drugsproblematiek. Mogelijk gaat het hier nog om een onderschatting, omdat ketamine bij de instellingen niet altijd even goed wordt geregistreerd. Ketaminecliënten zijn met name mannen (70%) en relatief jong. Tussen 2018 en 2023 nam het aantal cliënten in de verslavingszorg voor ketamineproblematiek sterk toe.

Hoeveel mensen worden behandeld in de verslavingszorg voor ketamineproblematiek?

In 2023 werden 440 mensen behandeld in de verslavingszorg voor ketamineproblematiek

In 2023 werden volgens het  LADIS 440 mensen behandeld in de verslavingszorg voor ketamineproblematiek ​[1]​. Dat is 1% van het totaal aantal mensen in behandeling in de verslavingszorg voor drugsproblematiek. Het gaat hierbij alleen om mensen bij wie de ketamineproblematiek staat geregistreerd als de enige of de belangrijkste reden voor de behandeling. We noemen dit ook wel ‘primaire’ ketaminecliënten.

Ketamine valt in de gegevens van het LADIS onder de restcategorie “overige middelen”. De registratie van de specifieke middelen in deze categorie wordt nog niet bij alle instellingen even goed uitgevoerd. Zo werden er 369 gevallen geregistreerd als “overige drugs”, mogelijk zaten hier ook cliënten met ketamineproblematiek tussen. Het kan dus zijn dat het hier om een onderrapportage gaat.   

Niet alle verslavingszorg instellingen leveren gegevens aan het LADIS, het genoemde aantal is dus een onderschatting van het totaal aantal cliënten in de verslavingszorg voor cocaïneproblematiek. Volgens een ruwe schatting beslaat het LADIS 70% van de cliënten in behandeling voor verslavingsproblematiek ​[2]​.

Meer dan twee keer zoveel mannen als vrouwen in behandeling voor ketamineproblematiek

In 2023 was het grootste deel van de cliënten in behandeling in de verslavingszorg voor ketamineproblematiek man (70%), minder dan één op de drie was vrouw (30%).

Ketaminecliënten zijn relatief jong, de meesten zijn tussen de 19 en 29 jaar

In 2023 was de gemiddelde leeftijd van de cliënten in behandeling voor ketamineproblematiek 27 jaar. Dit is jonger dan bij cannabis (31) of ecstasy (28). De meeste cliënten met primaire ketamineproblematiek vielen in de leeftijdscategorie 19-29 jaar.

Drie op de vijf ketaminecliënten zijn al eerder behandeld in de verslavingszorg

In 2023 waren drie op de vijf primaire ketaminecliënten (60%) al eens eerder in behandeling in de verslavingszorg.

Is het aantal mensen dat wordt behandeld in de verslavingszorg voor ketamineproblematiek veranderd?

Het aantal ketaminecliënten nam toe in de periode 2018-2023

Tussen 2018 en 2023 is het aantal cliënten in behandeling voor primaire ketamineproblematiek sterk gestegen, van 94 naar 440 cliënten. Deze stijging deed zich voornamelijk voor tussen 2020 en 2023. In de loop van de jaren zijn er steeds meer instellingen bijgekomen die gegevens aanleveren aan het LADIS. Ook als we alleen kijken naar de instellingen die gedurende de gehele periode tussen 2018 en 2023 gegevens hebben aangeleverd (de constante instellingen), dan stijgt het aantal primaire ketaminecliënten tussen 2018 en 2023 van 94 naar 418.

Tussen 2018 en 2023 is de bevolking van Nederland gegroeid. Om hier rekening mee te houden is ook gekeken naar het aantal cliënten per 100.000 inwoners. Per 100.000 inwoners van 15 jaar en ouder nam het aantal primaire ketaminecliënten toe tussen 2018 (0,7) en 2023 (2,9).

De stijgende trend kan mogelijk (deels) verklaard worden door een toename in het aantal gebruikers maar ook door een verbetering in het registreren van het specifieke middel bij de instellingen.

Hoe behandelt de verslavingszorg mensen met ketamineproblematiek?

De verslavingszorg is onderdeel van de gezondheidszorg. De verslavingszorg helpt mensen die een stoornis hebben in drugs-, alcohol-, of medicatiegebruik, of een gokstoornis of een andere gedragsverslaving. Er is minder onderzoek gedaan naar de behandeling van verslaving aan ketamine en het middel is niet opgenomen in de ‘Multidisciplinaire richtlijn Stoornissen in het gebruik van cannabis, cocaïne, amfetamine, ecstasy, GHB en benzodiazepines’ ​​[3]​. Wel is er in 2023 een handreiking ketamineverslaving uitgebracht door de programmaraad verslaving en de werkgroep ketamine van de Parnassia Groep ​[4]​.

In deze handreiking wordt geadviseerd om bij ketamineverslaving een behandeling aan te bieden die gebruikelijk is bij het behandelen van andere verslavingen. Er is extra aandacht nodig voor mogelijke lichamelijke gevolgen. Een opname in een kliniek tijdens het ontgiften kan beter zijn  als er  lichamelijke problemen of bijkomende psychische klachten zoals depressie en PTSS zijn.

Het LADIS

De gegevens over het aantal mensen in behandeling in de verslavingszorg voor cocaïneproblematiek zijn afkomstig van het Landelijk Alcohol en Drugs Informatiesysteem (LADIS). Verslavingszorginstellingen leveren gepseudonimiseerde gegevens over hun cliënten aan het LADIS. Tussen 2015 en 2022 konden er geen nieuwe gegevens worden verzameld in verband met een aanscherping van de privacywet. Per 1 juli 2022 is de aanvullende wettelijke grondslag geregeld voor het aanleveren van deze gegevens. Hierna kon de gegevensverzameling van het LADIS weer gestart worden. Vanaf 2023 zijn er weer verschillende rapportages van het LADIS verschenen ​[1]​. Gegevens van voor 2018 worden momenteel niet gerapporteerd, omdat deze oudere gegevens opnieuw zijn opgevraagd bij de instellingen en eventuele verschillen met de oude gegevens nog niet onderzocht zijn.

Gegevens over het aantal cliënten in behandeling kunnen informatie geven over (trends in) de hulpvraag en kunnen een indirecte indicator zijn voor trends in problematisch gebruik. Echter zoekt maar een deel van de probleemgebruikers hulp bij de verslavingszorg. Onderzoek laat zien dat mensen die professionele hulp zoeken vaak ernstigere problemen hebben dan mensen die dit (nog) niet doen. Ook hebben ze vaker last van andere bijkomende psychische problemen ​[5]​.

Beperkingen van het LADIS

Er zijn een aantal factoren die van invloed kunnen zijn op het aantal geregistreerde cliënten in de verslavingszorg. (Nog) niet alle verslavingszorginstellingen leveren gegevens aan het LADIS. De afgelopen jaren zijn er wel steeds meer instellingen bijgekomen. Omdat dit de trends kan beïnvloeden rapporteert het LADIS zowel de trends van alle deelnemende instellingen als uitsluitend van de instellingen die gedurende de gehele periode tussen 2018 en 2023 gegevens hebben aangeleverd. Mogelijk bereiken de instellingen die nog geen gegevens aanleveren een andere doelgroep dan de instellingen die wel gegevens aanleveren.

Bij sommige van de deelnemende instellingen is er sprake van onderregistratie. Ook leveren niet alle instellingen de gegevens over het type middel even specifiek aan. Zo gebruiken sommige instellingen nog verzamelcategorieën, zoals “opiaten” of “overige middelen”. Gegevens over specifieke middelen kunnen dus ‘verborgen’ zijn in deze verzamelcategorieën. Daarnaast kunnen mensen ook buiten de verslavingszorg hulp krijgen, bijvoorbeeld bij de reguliere GGZ, in de huisartsenpraktijk, bij vrijgevestigde psychologen of via anonieme eHealth. Tot slot lijkt er sprake van slechts een beperkte capaciteit in de verslavingszorg, zo is er in de afspraken met verzekeraars sprake van een behandelplafond. Wanneer het behandelplafond voortijdig wordt bereikt kunnen behandelingen niet meer worden gedeclareerd. Ook is er in de verslavingszorg een tekort aan personeel. Er staan ook nog mensen met een hulpvraag op het gebied van middelenproblematiek op een wachtlijst voor hulp in de verslavingszorg. Hoeveel mensen dit precies zijn is niet bekend. De gemiddelde totale wachttijd (vanaf aanmelding tot start behandeling) voor een behandeling voor de diagnosegroep “Middelgerelateerd en verslaving” was volgens de NZA 15 weken in december 2023 ​[6]​.

Aanvullende informatie

Bronnen

  1. 1.
    Wisselink DJ, Van der Slink JB, Kerssies JP. LADIS: Kerncijfers Verslavingszorg 2018 – 2023. 2024. p. 1–85.
  2. 2.
    Vektis.nl. Factsheet GGZ [Internet]. Gepubliceerd op: 30-05-2024. Available from: https://www.vektis.nl/intelligence/publicaties/factsheet-ggz-2024
  3. 3.
    Hendriks V, Blanken P, Croes E, Schippers G, Schellekens A, Stollenga M, et al. Multidisciplinaire richtlijn Stoornissen in het gebruik van cannabis, cocaïne, amfetamine, ecstasy, GHB en benzodiazepines. Utrecht: Netwerk Kwaliteitsontwikkeling GGz; 2018.
  4. 4.
    V Grundeken, M Janssen van Raay, L Los, Sigling H, M Themmen. Handreiking Ketamineverslaving. Parnassia Groep; 2023.
  5. 5.
    Van der Pol P, Liebregts N, De Graaf R, Korf DJ, Van den Brink W, Van Laar M. Facilitators and barriers in treatment seeking for cannabis dependence. Vol. 133, Drug and Alcohol Dependence. 2013. p. 776–80.
  6. 6.
    Zorgautoriteit N. Informatiekaart Wachttijden en aantal wachtplekken ggz 2023 – februari 2024 [Internet]. 2024. Available from: https://puc.overheid.nl/nza/doc/PUC_760147_22/

Hoe te verwijzen

    Nationale Drug Monitor, editie 2025. . . Geraadpleegd op: . Trimbos-instituut, Utrecht & WODC, Den Haag.